معنی شول چین - جستجوی لغت در جدول جو

شول چین

لغت نامه دهخدا

(خوَیْ / خَیْ / خِیْ / خُیْ)

قمیصی یا کرته ای که زیر پیراهن و قبا و مانند آن پوشند و آنرا خوی خوردگویند. (آنندراج). عرق گیر در انسان و مرشحه در اسب. (یادداشت مؤلف). خوی خورد. لباس چسبیده ببدن مانند پیراهن، زیر جامه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شاه چین

که شاه چیند، که شاه برگزیند و انتخاب کند، منتخب،
منتخب از ثمار، (یادداشت مؤلف)، چین اول از میوه و جز آن، بار اول که معظم میوه یا نیکوتر از آن چیده شود، چیدن برگزیدۀ میوۀ درختی را

لغت نامه دهخدا

عسل چین

(رَ دَ / دِ)

عسل چیننده. آنکه عسلهای ساخته شده را برمیدارد: خافه، جبۀ چرمین عسل چینان. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

موی چین

منقاش، خارچین، خارچینه، موی چینه، موچین، موچینه، موچنا، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

گل چین

(گُ)

ده کوچکی است از دهستان شوراب بخش اردل شهرستان شهرکرد واقعدر 67هزارگزی شمال باختر اردل و متصل به راه گلچین به اردل. هوای آن معتدل و دارای 70 تن سکنه است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات است. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

گل چین

(گُ)

نام زنی بوده است ولی شعار. گویند خدا را در خواب دیده بوده است. (برهان). نام زنی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گل چین

(خوا / خا)

شخصی که گل می چیند. (برهان) (ناظم الاطباء). گل چیننده:
نیابی کس از خاص و از عام گیتی
که از باغ انعام او نیست گلچین.
سوزنی.
، باغبان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا